پروتئین ها (Proteins) فراوان ترین و از نظر عملکرد متنوع ترین مولکول ها در بدن موجودات زنده هستند که بدون آنها حیات زنده وجود نخواهد داشت.
آنزیم ها (Enzymes) و هورمون ها (Hormones) با ایفای نقش در سوخت و ساز بدن، پروتئین های انقباضیِ اَکتین (Actin) و میوزین (Myosin) در ساختمان رشته های عضلانی، پروتئین کُلاژن (Collagen) به عنوان شبکۀ نگهدارندۀ املاح تشکیل دهندۀ استخوان، هِموگلوبین (Hemoglobin) پروتئین حمل کنندۀ مولکول اُکسیژن در گلبول های قرمز خون (RBC)، آلبومین (Albumin) قطار شهریِ نقل و انتقالات مانند انتقال اسیدهای چرب (Fatty acids) در خون، و پادتَن ها (Immunoglobulins) به عنوان مولکول های دفاعی بدن در برابر میکروب ها همگی نمونه ای از پروتئین های موجود در بدن انسان هستند.
ساختمان فضایی ملکول پروتئین های (Proteins) مختلف متفاوت بوده و تنوعِ گسترده ای نیز در عملکرد آنها در بدن دیده می شود. در ساختمان اوّلیه یا همان توالی اجزای سازندۀ زنجیرۀ ملکولی پروتئین ها (Proteins) نیز تفاوت های گسترده ای دیده می شود. با این حال پروتئین ها (Proteins) همگی از اتصال واحدها یا آجرهای ساختمانی مشابه به نام اسیدهای آمینه (Amino acids) تشکیل شده اند.
اگرچه در طبیعت بیش از سیصد (300) نوع اسید آمینه (Amino acid) شناسایی شده است ولی تنها بیست (20) عدد از آنها در ساختمان پروتئین های (Proteins) بدن پستانداران مشارکت دارند. به صورت ساده تر در پستانداران پروتئین ها (Proteins) کلماتِ متفاوتی هستند که تنها با بیست (20) حرف از سیصد (300) حرف موجود در الفباء به نگارش درآمده اند. تعداد نیمی از این بیست (20) حرف در بدن انسان با استفاده از ترکیبات قندی، چربی ها و مانند آن تولید می شوند. این در حالی است که برای دریافت نیم دیگر همواره لازم است تا این اسیدهای آمینۀ ضروری (Essential amino acids) را از راه غذا دریافت کنیم.